Goede donderdag Xingers,
Een tussendoortje op een lange donkere dag in Amsterdam (’t lijkt nacht in Amsterdam, oehoe, vrij naar Ramses).
Als de humor op straat ligt, dan vind je de columns in de trein. Leve de Metro, Spits en Pers (Dag is definitief ter ziele, dag Dag).
In de Metro allerlei alleraardigst medisch nieuws:
‘Grip op je dip’ heet een voorlichtingscampagne, die een online cursus aanbeveelt voor opwaartse bewegingen. Zoiets als Ontdek je plekje en Snap je hapje (voor wie wil weten wat hij altijd aan verkeerds heeft gegeten maar dat toch heeft overleefd en kunnen navertellen).
Bij die dipgripcampagne kijkt me een Chinees uitziende wulps lonkende dame met een handje onder haar kin (‘kop op’) zwoel in de ogen. Van een verrassend opbeurende droefheid, van andervrouws melancholie kan ik ontzettend blij worden. De dame kan ook Koreaans of Japans zijn, dat meen ik vaak te kunnen onderscheiden, maar bij een dipje lijken alle Oost-Aziatische vrouwen op elkaar; ze kijken dips.
Gisteravond, op weg in zijn oude koets naar Loenen, liet mij mijn woensdagavonddirigent me verwachtingsvol een cd horen. Fanfareachtige muziek ondersteunde diep droefgeestige (maar prachtig poëtische) teksten van een Zaanse zanger. Het leek nergens op en naar, en daarom vindt hij het zo goed. Zeldzaam melancholiek, maar hij had er met zijn 12-jarige dochter verschrikkelijk om moeten lachen. Ook ik, maar dat komt misschien omdat ik overbevattelijk ben voor aanstekelijk lachenden.
Goed hè? Ja, woensdagavonddirigent. Verrassend. Ja, erg authentiek.
Het lijkt een beetje op processiemuziek, zei ik stuntelig in een poging er toch iets karakteristieks over te zeggen, want alleen meelachen en beamen hoe fantastisch je het vindt komt ook wat wezenloos over. Dat bleek middenin de roos. Ja, dat is het, beaamde woensdagavonddirigent. Het deed hem denken aan de dorpsachtige fanfares uit zijn rijke Roomse kindertijd in het Roomse gouvernementsgebied Zuid-Limburg.
Daarom maakt dit hem zo blij als een kind als hij het opzet na een donkere nacht met nare dromen. Dan begint hij de dag met muzikale opkikkertjes zoals iets Latijns Amerikaans of dit illustere Zaanse groepje.
Ik heb zijn ceedeetje mogen lenen en ben om. Authentiek en toch om aan te horen.
De naam? ‘De Kift’. De CD heet ‘Hoofdkaas’. Aan te bevelen. Ik kom er nog op terug.
Ze hebben overigens subsidie gekregen, waar die is weggehaald bij ‘serieuze’ groepjes als het Schönbergensemble.
Ik heb geen rijk (of arm) Rooms verleden, ik ben sowieso door heidenen opgevoed, ik heb altijd alleen in mijn eigen processie gelopen, maar De Kift raakt ook bij mij een gevoelige snaar. Ook wie ontstemd is is geraakt.
Naast het gripdipjesstukje staat in diezelfde Metro van vanmorgen een oproep voor medewerkers aan een onderzoek naar behandeling tegen hiv, waarop mijn oog beroepshalve valt. Goed idee, denk ik allereerst.
Maar dan. De oproep is gericht aan ‘gezonde mannen en vrouwen van 18 t/m 55 jaar’. Dat rokers niet mogen deelnemen beschouwen we nauwelijks meer als discriminatie, wat went dat snel. Verder: Voor vrouwen geldt dat ze minimaal twee jaar niet meer menstrueren, gesteriliseerd zijn ‘of uw baarmoeder is verwijderd’, meteen gevolgd door de worst voor de kar: ‘De vergoeding na deelname bedraagt € 1.850’. Dat is voor die laatste categorie dan toch nog een aardige bonus, denk ik dan.
Op de pagina ernaast glimlacht een blondine me toe bij de oproep voor ‘De Farmacie Carrièredagen ‘08’ in de RAI. Opening door Maarten van der Weijden (Olympisch kampioen 10 km open water). Farmacie en sport, ja ja.
Of ik iets tegen de farmaceutische industrie heb? Nee hoor. Zonder EPO zou ik het niet redden in de sportschoolsport (morgen mijn twee dagen uitgestelde debuut, waarop ik uiteraard ook terug kom). En zonder zomerprik van de Erven Pasteur uit Lyon was ik nog hondsdoller geweest dan ik al ben.
Zo, tijd voor een focaccia Pastrami uit de Runstraat om de hoek, en dan weer aan de serieuze taken.
Graag wijs ik nog eens op mijn nieuwe e-mailadres: r.vlasblom5@upcmail.nl . Vlasblom5? Wat is er met die vorige vier gebeurd, vroeg mijn zwager Frans me snedig? Iets voor interpoll?
Hartelijks vanaf de vorstelijke en altijd stemmige Keizersgracht.
Miep, een mooi avontuur in dat oude Vietnam.
Tot kroegmaandag. Weer opnamen? Of juist verstoppertje spelen?
Va bene,
Rob.
