Diriwise & het Relatiewezen (columns van 9 september 2008)
Goede dinsdagmorgen Xingers,
Mijn computerbril stom genoeg thuis laten liggen, met mijn multifocale kunstglazenstelsel moet ik met mijn blik op het beeldscherm mijn hoofd sterk achterwaarts bewegen in de wasbakstand van de kapper, tot het nekwervelkraken erop volgt. De oudere brildragende computergebruikers tot wie ik me nu richt kunnen zich misschien inleven in dit ongemak van ondergetekende.
Genoeg over mezelf. Nu de Ander. Waar was bijvoorbeeld Mia, onze secretaris? De penningmeester is nog steeds zoek, de voorzitter staat gelukkig zijn mannetje met zijn nachtmail maar als ik niet weet waar degene uithangt tot wie ik me moet wenden als ik het af moet laten weten voel ik me een beetje als een motherless child. Misschien hard aan de studie, moet ze binnenkort niet op voor haar ‘Bijlage I’? Of was het secretarissendag?
Tsja, en dan ons Diri met haar mededeling alsdat ze Uutterech gedaag heeft gezegd. Daar maken we een omnibus van, rekening houdend met de gemoedsgesteldheid van de betrokkene. De zaak ligt nu nog te gevoelig om er – als ander - grapjes over te maken, hoewel ze het zelf toch wel zonnig inziet en haar nieuwe situatie alweer aardig weet te vertalen in muzikale verhoudingen. Als koor zijn we toch troostrijk bezig geweest. Niet eerder schonken we haar zo’n prachtige uitvoering van ‘It might’, het zou zo maar lente hebben kunnen zijn. Jazeker, Xing heeft therapeutische potentie.
Ieder heeft zo zijn eigen kijk op relaties. Sommigen zullen opperen dat de knaap in kwestie misschien wat aan de jonge kant was, anderen staan op het standpunt dat wil een goede relatie stand houden deze een hoog muzikaal gehalte dient te hebben en er voor ons Diri uiteindelijk niet genoeg muziek in zat. Mogelijk is het terug verlangen naar het goede Arnhem en haar inwoners te sterk voor onze spijtoptante.
Ach ja relaties. Is het niet heerlijk als de Ander zo anders is? En is het niet verschrikkelijk als de Ander zo anders is? Of nu juist zo op je lijkt? Je zult toch op jezelf lijken.
In mijn treinkrantje las ik dat er een algeheel boerkaverbod dreigt. Er wordt een uitzondering gemaakt voor blind dates. Diri…?
Verbouwingsperikelen dwingen me te stoppen, het wordt te chaotisch.
Groet van de oude Keizersgracht,
Rob.
